اُفق با جای‌مندی راکد (ثابت)، در گستره‌ای فضا و زمان همراه است. افق، همدَمی همیشگی برای هر نقطه ثابت در این گستره است. همانند یک چنین موقعیتِ راکدی، اُفق نیز زوال‌پذیر و نا‌پایا است – این سرحدی از فضا است که همچون مرزی متغیر، با کوچکترین تغییر در مکان‌مندی ما، همواره تغییر می‌کند؛ چنانچه که برحسب واقع می‌توان گفت مادامی که من حرکت می‌کنم، افقِ من نیز بسان سایه‌ای من، در حرکت من می‌پاید و در شیوه‌ای نمود یافتنش، تفاوت می‌یابد.
