سفر دیپلمات چینی ژانگ خیان (درگذشته به ۱۱۴ پیش از میلاد) سرآغاز پیوندهای رسمی بین دربار چین و کشورهای غربِ دور را نشان می‌دهد. دیرینگیِ اسنادِ ثبت‌شده و بازمانده از تماس بین پارتیان و چینیان به تاریخ‌نویسی‌های آغازینِ بازمانده‌ی چینی می‌رسد که پس از یکپارچگی این کشور نوشته شدند. مجموعه‌ای از نخستین تاریخ‌نویسی‌های دودمانیِ چین، با عنوانِ شی‌جی (به معنای گزارشِ تاریخ‌نگارِ بزرگ)، به‌وسیله‌ی سیما خیان (حدود ۱۴۵ تا ۸۶ پیش از میلاد) گردآوری و ویرایش شد، و شامل برخی جزئیات درباره‌ی کشوری به نام اَن‌خی [اَن‌شی] (اَن‌ـ‌‌سیک) است؛ این نام در واقع آوانویسیِ واژه‌ی اَرشَک به شمار می‌رود. ارشک نامِ بنیان‌گذار دودمان اشکانی (همان پارتیان) است، دودمانی که فرمان‌فرمایی‌شان از حدود ۲۵۰ پیش از میلاد تا ۲۲۶ میلادی ادامه داشت. دیار پارت قدرتی مهم به شمار می‌رفت و دولت‌های تابعه‌ای تحت حاکمیت‌اش بودند. نزد رهبران چینی داشتنِ یک هم‌پیمانِ بالقوه‌ی نیرومند در سوی دیگر دنیای آن روزگار اهمیت آشکار و فزاینده‌ای یافت، هم‌پیمانی که با همراهی‌اش بتوانند مردمان خیونگ‌نو را مهار کنند. در این دوره، چین برای نخستین بار در تاریخش به‌طور رسمی با شماری از دیگر حکومت‌ها ارتباط برقرار کرد. تاریخ از حکومتی به نام تیائُژی یاد می‌کند که پارتیان با ایشان رابطه داشتند و اینان به‌نوعی دولتِ تابعه‌ی پارتیان بودند. «نخستین مترجمان متن‌های بودایی به زبان چینی نه راهبان هندی بلکه پارتیان بوده‌اند.»
