نمایش چیست؟ هر ساختاری، هر شکلی، و هر مفهومی آن‌گونه که نشان می‌دهد نیست. پس نیازمند شکاف و ورود است؛ نیازمند جزئیات برای شناخت است که خود این جزئیات نیز از جزئیات دیگری تشکیل شده‌اند. کلیات و جزئیات هر چیز با هم متفاوت‌اند. بنابراین، ما با روایتی متفاوت و فریبنده از هر چیز مواجه هستیم. هر چیزی آن‌چه نمایش می‌دهد نیست، بلکه درونیاتی بس متفاوت و گاه متناقض با ظاهر دارد. قلمرو، از پایه‌های نمایش همه‌چیز است. تنها زمانی که قلمروها شکسته شوند، می‌توان به درون نمایش نفوذ کرد؛ اما این خود، خبر از نمایشی دیگر می‌دهد.
پژوهش هنر چیست؟ می‌توان گفت هرگونه پژوهشی، پژوهش هنر است. در واقع، هر چیزی که در جهان انسانی تولید می‌شود، هنری است و جهان، تولیدکننده‌ی هنرمند-هنر است. از این‌رو، در هر سازه‌ای، نوع رنگ‌بندی‌ها، نوع صدابرداری‌ها، و نوع چینش جزئیات اهمیت دارد. پس هر پژوهشی، دیدی بر اساس سیستم نقد هنری است؛ یعنی نشانه‌گذاری و محتواسازی بر نوع رنگ‌بندی‌ها، صدابرداری‌ها، و چینش جزئیات، یا به بیان دقیق‌تر، همان چیزی که ما به‌عنوان قضاوت زیبایی‌شناسانه می‌شناسیم. تمامی قضاوت‌های جهان بر اساس یک سیستم بدنی زیبایی‌شناسانه است. به این ترتیب، حتی اگر در باب خصایص فیزیکی یک ماده در زبان فیزیک صحبت کنیم، پژوهشی هنری انجام داده‌ایم.
