پرسش دیگر این نیست که «آیا سینما توهم جهان را به ما می‌دهد؟» بلکه «سینما چگونه باور به جهان را به ما بازمی‌دهد؟». این نقطه‌ی غیرعقلانی، امر احضارناپذیر ولز، امر توضیح‌ناپذیر رب‌گریه، امر تصمیم‌ناپذیر رنه، امر ناممکن مارگوریت دوراس است، یا دیگربار همان چیزی است که می‌توانیم امر سنجش‌ناپذیر گدار (میان دو چیز) بنامیم.
