«مانیفست آدم‌خواری» (مآ) [«Manifesto Antropófago» (MA)] اثر شاعر مدرنیست برزیلی اسوالد دو آندراده اول در نخستین شماره از Revista Antropofagia منتشر شد، مجله نقد و بررسی فرهنگی سائو پائولو با سردبیری Alacantara Machado و Raul Bopp در مه ۱۹۲۸. گرچه برخی دیگر از اعلامیه‌های آوانگارد مهم نیز بعنوان اسناد ادبی آن دوره جالب‌توجه‌اند (مثلا «Prefacio Interessantissimo» اثر Mario de Andrade برای مجموعه‌آثار ۱۹۲۱اش Pauliceia Desvairada و تحریره پروگرم‌دار شماره ۱۵ مه ۱۹۹۲ Klaxon، مجله آوانگاردی که نتیجه بلافصل برنامه «Semana de Arte Moderna» در فوریه همان سال در سائو پائولو بود) مآ بعنوان مانیفستی فرهنگی و کاملا ادبی توجه دانشگاهی و حتی همگانی بی‌واسطه‌تری را حفظ کرده است. در برزیل، بویژه طی بیست سال گذشته، مآ بطور گستره‌ای بعنوان پارادایمی برای خلق یک فرهنگ مدرن و جهان‌شهروندی که درعینحال اصالت ملی هم داشته نقل آورده شده است.
اسوالد در «مانیفست ادبیات برزیل‌وود» [Manifesto de Poesia Pau-Brasil] (۱۹۲۴) شعری «در کلاس متخصص» را اعلام کرده بود که مدل‌های زیباشناختی وارداتی را کپی نخواهد کرد بلکه ماده کارش را در تاریخ، فرهنگ عامه، و زندگی روزمره برزیل پیدا میکند. شعر برزیل‌وود بگفته اسوالد در اینجا «موازنه با اصالت بومی برای خنثی‌کردن همنوایی آکادمیک» را فراهم میآورد (۱۹۸۶: ۱۸۷). او مفاهیم آوانگارد شعر بمنزله «جعل» و «شگفتی» را با هنر محاکاتی عالمانه‌ای در تقابل قرار میدهد که برایش به مستعمره و امپراتوری برزیل ربط دارد (۱۸۲۲-۱۸۸۹) و به این ترتیب جستجو برای هویت ملی را با پروژه زیباشناختی مدرنیستی یکی میکند.
