دلوز، لوتمن و هستی‌شناسی ایده‌های دیالکتیکی

آلبرت لوتمن (Albert Lautman) (زاده ۸ فوریه ۱۹۰۸ – درگذشته ۱ اوت ۱۹۴۴) فیلسوف فرانسوی ریاضیات‌گرا، متولد پاریس بود. او یک اسیر جنگی فراری بود که در 1 اوت 1944 توسط مقامات نازی در تولوز مورد اصابت گلوله قرار گرفت. وی مفهومی از ریاضیات را فرض کرد که هم فرمالیستی و هم ساختارگرایانه به معنای هیلبرتی کلمه بود. ارجاع به ساختارگرایی بدیهی هیلبرت برای لوتمن بنیادی بود، و به همین دلیل است که دیدگاه های او درباره واقعیت ریاضی و فلسفه ریاضیات از گرایش های غالب معرفت شناسی ریاضی زمان خود جدا گشت. لوتمن نقش فلسفه و فیلسوف را در رابطه با ریاضیات کاملاً ویژه می دانست. او می نویسد: «در توسعه ریاضیات، واقعیتی تأیید می شود که فلسفه ریاضی وظیفه خود را تشخیص و توصیف آن می‌داند». او در ادامه این واقعیت را به عنوان یک واقعیت ایده آل توصیف می کند که بر توسعه ریاضیات «حکم می‌راند». وی معتقد بود که «آنچه که ریاضیات برای فیلسوف و برای امید او باقی می‌گذارد، حقیقتی است که در هماهنگی بناهای آن ظاهر می‌شود و در این زمینه نیز مانند سایر زمینه‌ها، جستجوی مفاهیم ابتدایی باید جای خود را به مطالعه ترکیبی کل بدهد. یکی از وظایف، در واقع چالش‌هایی که لوتمن برای خود قرار داد، اما هرگز به دلیل مرگ غم‌انگیزش انجام نداد، وظیفه بکارگیری فلسفه ریاضی خود در حوزه‌های دیگر بود.(برگرفته از مقاله‌ی سایمون دافی)

دانلود مقاله

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *