در طول سه سال، از سال 1963 تا سال 1966، ژیل دلوز سه متن منتشر کرد که به ترتیب به کانت، پروست و برگسون اختصاص داشت. در دو مورد آخر، مهمترین مفهومی که پدیدار می شود بی تردید مفهوم «امر مجازی» است. با در نظر گرفتن اینکه در مجلد مربوط به فلسفه ای انتقادی کانت، دلوزبه عوض از «تخیل» سخن می‌گوید. اگر دومی [تخیل] به مثابه‌ی قوه‌ای تعریف شود امکانات واقعیت وخودی را که بر آن مشرف است امتداد بخشیده و متکثر می ساز، و اگر از سوی دیگر امر مجازی وجودی باشد که فراتر از از تعین فعلی و کنونی اش می رود و موجب به تکثیر تفاوت هایش می شود، آنگاه این پرسش مشروع است که بپرسیم این دو مفهوم تا چه اندازه با یکدیگر مشترک اند، بدین منظور، مقاله‌ی پیش رو به تعریف این دو مفهوم اختصاص دارد تا بازسنجی و بررسی کند که آیا و همچنین تا به چه اندازه آنها (این دو مفهوم.م) نسبت به یکدیگر همپوشانی دارند. درواقع، اینگونه به نظر می رسد که برای دلوز، امر مجازی همان چیزی است که کار تخیل را از حیث هستی شناسانه6 تکمیل می کند؛ خصلت و ماهیت آن را سوژه زدایی می کند( به یک معنا ماهیتِ سوبژکتیو ان را از بین می برد.م) و بدین ترتیب امکانِ عبور از حوضه معرفت شناسی را فراهم می آورد که در درون آن تشکیل یافته و محدود شده بود.
واژگانِ کلیدی: دلوز، کانت، تخیل، برگسون، امر مجازی
